Ciddiyet; ağırbaşlılık, kişinin gülmemesi, hatta biraz abartıldığında suratsızlık olarak algılanacak bir durumdur. Ciddiyet insanların ilkeli ve tutarlı olmasıyla ilgilidir. Ciddiyeti, neşenin, gülmenin düşmanı, alternatifi ya da rakibi gibi görmek son derece yanlıştır. Ciddiyet ve mizah bir paranın yazısı ve turası gibidir. Aynı değerdedir ve birbirini tamamlar. Sırasında ve zamanında anlatılan bir fıkra ile gülme ciddiyete engel oluşturmaz Bilakis güler yüzlü ciddiyet dediğimiz ciddiyetin kalitesini artırır.
Bu sözleri niçin yazıyorum? Bir dost grubuyla yaptığımız iftardan sonra kişiler geçmişteki hoş anıları tazelemiş ve anlatılan bir iki fıkra ile ortam neşelenmişti. Daha sonra din eksenli bir konuşmaya geçen dostumuz, söz arasında, “ramazanın ruhuna uygun olmayan malayani konuşmalarla, az kalsın zamanın boşa geçeceğini” dile getirmişti.
Bir Çin hikayesi vardır.
Bir zamanlar Çin imparatorlarından biri bir zen ustasını ziyarete gitmiş. Zen ustası bir fıkra anlatmış öğrencileriyle birlikte kahkaha atarak gülüyormuş. İmparator, “Bu çok gayri ciddi bir durum. Senin gibi birine hiç yakışmıyor” demiş.
Usta imparatora bakmış, imparatorun üzerinde ok ve yay var. Ona, yayı göstererek,” Bu yayı her zaman gergin mi tutuyorsun yoksa arada gevşemesine izin veriyor musun?” demiş.
İmparator, “Eğer yayı sürekli gergin tutarsam, esnekliğini kaybeder, o zaman hiçbir işe yaramaz. İhtiyacımız olduğunda yeterince esnek olması için onu gevşek bırakmak gerekir.” Demiş.
Usta cevap vermis: “İşte benim yaptığımda bu”
Peygamberimiz, “Kalplerinizi düzenli olarak ferahlatın; çünkü eğer kalpler sıkılırlarsa körleşirler” diyerek günlük hayatın sorunlarıyla baş edebilmek için mizahı teşvik etmiştir.
Mizah ciddiyete de, dine de dahildir. Gülmeyi, neşeyi, mizahı hayatınızdan eksik etmeyin. Bunları ciddiyetin alternatifi olarak da görmeyin. Çünkü bunlar ciddiyetin içindedir.
Yorum Yazın