Bir gün dostlar bir aradaydık. Aramızda rahmetli Abdurrahim Karakoç’ta vardı. Bir şiirini okumuştu.
Çarşısında bir kız gördüm Antep’in
Kız mı ki…
Gözleri var alageyik gözleri
Göz mü ki…
Ak göğsünün ortasında bir ben var
Az mı ki…
Yiyip içme yüzüne bak yetişir
Yüz mü ki
“Güzel” sözü çok güzele çok amma
Bu güzele “güzel” demek söz mü ki
Arkadaşlarımdan biri “gerçekten bu kadar güzel bir kız mıydı?” diye sorunca Karakoç “Ne bileyim. Bir anlık görünce bunları düşündüm” demişti.
Şair bir gerçekliği çağrışımlarıyla besler, hayalleriyle yaldızlar, gerçeğe yeni bir çehre kazandır. Bacon “Sanat, tabiata eklenmiş insandır” derken bunu kastetmiş olmalı.
Bu hafta bir görev nedeniyle iki gün İzmir de kaldım. Kordonboyunda dolaştım. Oradan güneşin batışını seyrettim. Denizin sesini dinledim. Hani “insan yaşadığı yere benzer”(Edip Cansever) der ya şair. Burada insanların daha rahat daha güzel olduğunu düşündüm.
Bu güzelliğin içimdeki çağrışımlarıyla birde ben şiir yazdım. Şiirin sonunda Şemsi Umut’un İzmir’li bir kıza yazılmış şiiri ekledim.
Hani bana da sorsalar “Kordonboyu bu kadar şiirsel bir güzelliğe sahip miydi” tek kelimeyle “evet” derim.
Kondonboyu’nda dolaştım yalnızca
Bir yanda dalga sesi, vapur sesi martı sesi
Bir yanda sarmaş dolaş âşıkların neşesi
Rüzgârın içinde bile şen şakrak hava var
Sanırsın ki burada her mevsim bir ilkbahar
Kondonboyu’nda dolaştım yalnızca
Bir yanda balık lokantaları, kafeler meyhaneler
Dışarı taşan müzik ve inleyen nağmeler
Yol boyu inci gibi ışık saçan sokak lambaları
Sanki sır gibi saklıyordu nice sevdaları
Kondonboyu’nda dolaştım yalnızca
Yüreğimde anı, hüzün ve aşk vardı
Yüreğimse denizdeki kararsız dalgalardı
Meçhul bir şairin şiiriyle içim yandı
Bir ben çalkalandım bir deniz çalkalandı
“İzmir’de bir kız yaşar
Kâh hüzünlü, kâh şen şakrak
Bakışlarına keder değmemiş gibi
Kahkahaları berrak
İzmir’de bir kız yaşar
Yaşamı türkü kadar sıcak
Yüreğinde yarının anlamı
Hareketli bir dans gibi yaşamak
İzmir’de bir kız yaşar
Bakışları mızrak mızrak
Can kadar yakın olur bazen
Bazen yıldız kadar uzak
İzmir’de bir kız yaşar
O benim gönül ışığım
Hayallerimi renklendirir
O benim gökkuşağım”
Şairce baktığınızda her yerde bir güzellik görürsünüz. Kondonboyu ise sizi şairce bakmaya zorlayan bir güzelliktedir.
Durdu GÜNEŞ
Yorum Yazın