Kadim zamanlardan beri sözün dört erdeminden bahsedilir. “Yalan söylememek, kırıcı söz söylememek, laf yetiştirmemek ve boş konuşmamak”
Siyasilerin konuşmalarında sözün bu erdemleri bulunmuyor. Yalan söylemek, kırıcı söylemek, laf yetiştirmek ve boş konuşmak siyaseten yapıldığı zaman meşrulaşabilir mi?
Erdemden yoksun sözlerin devamlı müşterisi olduğumuzda bu erdemsizliğin üretilmesine destek vermiş olmaz mıyız? Nasıl ki hırsızlık malı satan kadar alan da suçlu ise yalan sözleri üreten kadar tüketen de sorumlu olmaz mı?
**
Mizah; hayatın hareketliliğine, değişkenliğine ve belirsizliğine karşı geliştirdiğimiz zihinsel bir esneklik halidir. Mizahla hayatın zorluklarını, sorunlarını hafifletme ve zihinsel esneklik sayesinde atlatma imkanını elde ederiz. Bu tutum bize bilgelik ve olgunluk kazandırır.
Nasıl ki insan ölünce esnekliğini kaybeder katılaşırsa, insan düşüncesi de esnekliğini kaybederse ölür ve katılaşır.
Yöneticiler ya da bir toplum mizah duygusunu, dolayısıyla zihinsel esnekliğini kaybettiğinde hayat katı ve trajik bir hal almaz mı?
**
Bir Dünya Kadınlar Gününü de idrak etmiş bulunuyoruz. Sosyal medyadan kadınlara dair güzel sözler yazıldı, kadına şiddet lanetlendi, kadınlar için güzel dileklerde bulunuldu.
Köyde bir ev yanarken kimileri kovalarla su taşıyıp yangını söndürmeye çalışırken bir kişi de keyifli keyifli seyrediyormuş. Kovayla su taşıyanlar, seyredene kızmışlar. “Niçin yangını söndürmek için çalışmıyorsun?” demişler. Adam kendinden emin bir şekilde, “Çalışmadığımı kim söylüyor.” demiş. “Ben yangına lanet okuyorum. Allah’ın yangını söndürmesi için dua ediyorum. Allah’ın yardımı olmasa siz o yangını nasıl söndüreceksiniz?” demiş.
Sosyal medyadan kadınlara yapılan şiddeti lanetleme, kadınlar için mutlu bir gelecek dileme yönünden paylaşımların acaba bir faydası var mı?
Yorum Yazın