Namussuzlar tepelerde kol gezer
Namusluda bir şecaat kalmadı
Günler kötü gitti, tükendi değer
Yaşanacak bir fecaat kalmadı
**
Ailede ahenk bize aitti
Batı sevdasında eridi gitti
Sevgi, saygı evimizi terk etti
Hanemizde bir itaat kalmadı
**
Helal kazanç diye ilkemiz vardı
Soframıza hep bereket yağardı
Şimdi bir çılgın hırs gözleri sardı
Gönlümüzde bir kanaat kalmadı
**
Bir tütün, bir şeker yasası dedik
İMF emriyle naneler yedik
Çiftçiyi ağlattık, güldüremedik
Tarlamızda bir ziraat kalmadı
**
Hipermarketler sardı her tarafı
Yabancı malla doldurdular rafı
Yokluğa ittiler bizim esnafı
Çarşımızda bir zanaat kalmadı
**
Hayatımızın kutsalları vardı
Has insanlar camide saf tutardı
Kirli siyaset orayı da sardı
Camimizde bir cemaat kalmadı
**
Batının emriyle kanun yazılır
Daha başlamadan tekrar bozulur
Bu kanundan ne menfaat umulur
Doğru dürüst bir mevzuat kalmadı
**
Ne tarihe ne dine aldırdık
Nerde çıkar varsa ona saldırdık
Erdemi, ahlakı rafa kaldırdık
Para dışı bir menfaat kalmadı
**
Kimi havyar kimi de soğan yiyor
Çıkıp bağırsan kanunlar suç diyor
Hani nerde her şey iyi gidiyor?
Laftan başka bir icraat kalmadı
**
İşte böyle, hasar tespitim bu kadar
Yinede içimde bir umudum var
Dibe vurduk, artık yükseliş başlar
Verecek başka zayiat kalmadı
(Şiiri ANAP iktidarı döneminde yazmıştım. Şimdi düşünüyorum da acaba gerçekten tarih hep tekerrür mü ediyor? Biz bir yandan ideal bir dünyayı hayal edip diğer yandan gerçekle yüzleşince hayal kırıklığı mı yaşıyoruz? Yoksa hayatın gerçeği zaten hep böyle mi?)
Yorum Yazın