Doğru yanlış karıştı, bağlandı basiretler,
Süflî çıkar seliyle yıkıldı cümle setler…
Alın teri ahmaklık, varken köşeyi dönmek,
Helal haram aranmaz, akılda yok hiç ölmek.
Bir kez geldin dünyaya, vur, kır, yüksel ve eğlen!
Gerisi lâf, fasarya, var mı halinden bilen?
Dürüst başkası olsun, vicdan bana mı kalmış?
Ben yolumu bulayım, herkes yağmaya dalmış!
Şah damarı kırıldı, davranışlar pervasız,
Çıplaklık medenilik, tesettür pek manasız...!
Dalkavukluk revaçta, rağbet ona, güç onun,
İtilir kakılırsın, eğer eğmezsen boyun!
Dostluk ve arkadaşlık sadece dilimizde,
Dost alır, dost satarız, piyasa elimizde…
Mühim mi sözde durmak, ne lazım ahde vefa...?
İşimize gelmezse, çark ederiz bu defa …
Kim hayırlıdır bilmez, bolca alay ederiz,
Suçumuz örtbas eder; ‘’Ne ayıp etmiş…!’’ deriz!
Sureta haktan yana, hakkın yılmaz bekçisi!
Olduk; Lâkin, ne gezer, çoğu çıkar tilkisi…
Doğru sözlü kovulur dokuz köyden, obadan;
Riyakâr yük aşırır, yoldan, dereden, dağdan.
Kırarız kırk yumurta, karnımız yalan küpü!
Başkasının ki hezen, bizimki saman çöpü…
Yüzüne sever sayar, överiz, müttefikiz,
Ardından atar tutar, söveriz, muhalifiz.
Saygısızlık mertlikten, mürailik hürmetten!
Delilik yiğitlikten, vakarsızlık hikmetten…!
Düşene bir de sen vur, ne hali varsa görsün,
Güçlüye payanda ol, varsın daha güç bulsun.
Para, şöhret ve şehvet şaşmaz üç hedefimiz.
Helal kazanç, iş ve eş, nurlu yüz hasretimiz.
Kanaat, sabır, şükür, hırs ve isyana döndü,
Zengin tuğyan içinde, sosyal adalet öldü...!
Şehvet sevgiye galip, izdivaçlar hesapla,
Muhabbet evliliği, yıkılır mıydı topla?
Evlat babaya asi, ebeveyn sevgisiz,
İhtiyar pek sevimsiz, düşkün, hasta, ilgisiz!
Çoğu davaya taraf, gadre uğrayan hadsiz;
Şahitlik taraf için, hakikatse sahipsiz!
Lâkayt olduk çıktık, pek sığ duygularımız,
Maziye gömülüyor, değer yargılarımız…
İrademiz felç oldu, yürekte kalmadı his,
Nefsimiz dolu dizgin, iman, akıl, tesirsiz…
Nerede sevgi saygı, tebessüm ve tevazu?
Böbürlenip dururuz, dinlemeyiz vaazı.
Birde ahkâm keseriz, halimizden sıkılmaz,
Kişinin âyinesi, iştir, lâfa bakılmaz!
Ölüm sıradan olay, pek nadir ibret alan,
Sanki biz ölümsüzüz, musalla bize yaban!
-’’Geri dirilmek muhal, mümkün müdür bu? ’’-Haşâ!
Akidemiz bozuldu, çomak sokuldu başa.
‘- Ölüm geldi ben yoğum, ben var isem ölüm yok!
O halde korkmak niye? ‘’dersin; ancak, yağma yok!
Hesaba çekilir ruh, ölümle hayat bitmez,
Nefsine yenilmişsen, işler yolunda gitmez!
Din sağlam, biz çürüğüz, bu vebal çok, bu başa,
Müslümanım diyorsan, Müslüman gibi yaşa!
Büyülendik mi bilmem, şaşkınız, umutsuzuz!
Bir ışık ver Allah’ ım; malum sana, mutsuzuz…
Yorum Yazın