Bir arkadaşım anlatmıştı.
Arkadaşımın annesine miras olarak babasından tarlalar, arsalar kalıyor. Fakat dayısı bir şekilde onları üstüne geçiriyor. Arkadaşım ailecek yoksulluk içindeyken dayısı gayet müreffeh bir şekilde hayat yaşıyor. Nihayet dayı yaşlanıp sağlık sorunları da başlayınca, yolun sonunu görüyor olmalı ki bacısını yani arkadaşımın annesini ziyarete geliyor.
Dayı, tarlalar ve arsalarla ilgili “yan yattım çamura battım” diyerek hikâyeden birçok mazeret söylüyor. Bir seri duygusal sömürünün arkasından helallik istiyor. “Hakkını helal et” diyor. Arkadaşımın annesi de “Helal olsun.” diyor.
Dayı gittikten sonra arkadaşım annesine diyor ki, “Anne, dayım bizim hakkımızı yedi, kendisi rahat yaşadı ama biz perişan olduk. Sen niye hakkını helal ettin?”
Annesi, “Ben helal ettim desem bile hak helal olur mu? Allah halimizi bilmiyor mu görmüyor mu sanki” diyor.
Yorum Yazın