Bir gün bir arkadaşla bir çayevinde oturuyoruz. Abisi de geldi. Hoş beş, çay, sohbet derken, abisi bir anısını anlatmaya başladı. Ege sahillerinden bir yazlık alacakmış. Satılık bir yazlık görmüş. Yazlığın önüne geldiğinde asmalardan sallanan üzümler dikkatini çekmiş. O kadar güzel üzümler ki dayanamamış 2-3 üzüm tanesini alıp ağzına atmış. Sonrasını kendi ağzından dinleyelim. “Ev sahibinin henüz rızasını almadığım için nasıl bu haram boğazımdan geçti diye kendi kendime çok huzursuz oldum. Ev sahibine telefon ettim. Geleceğini bildirdi. Nihayetinde adam gelince önce şu 2-3 tane üzümü helal et dedim. Adam helal edince içim rahatladı. Sonra satılık yazlığı konuşmaya başladık.”
Bu hikâye bitince yanımızda fazla oturmadı, kalktı, gitti. Arkadaş, abisiyle ilgili “Dürüstlüğünü nasıl da abartarak anlatıyor. Oysa babamdan kalan bağı üzerine geçirdi. Mirasçılara koklatmadı. Şimdi bize 2-3 üzüm tanesiyle haram helal hikayesi anlatıyor.” Dedi.
**
Tolstoy, “Üzüntüsü sahte olanın ağlaması gösterişli olur.” Der. Günlük hayatta bunun birçok örneğine rastlarız. İmanı sahte olanın ibadeti gösterişli olur. İyiliği sahte olanın yardımseverliği gösterişli olur. Sevinci sahte olanın kahkahası gösterişli olur. Göstermelik gereksiz ayrıntıları sizin gözünüze sokmaya çalışan kişinin mutlaka saklamaya çalıştığı bir sahteliği vardır. Devlet malını korumakla ilgili Hz. Ömer’in mum hikayesini çok anlatan devlet adamlarına bakın, mutlaka o gösterişli hikâyenin altında bir soygun yatıyordur. Yoksa o hikâyeyi anlatmaz, hayatında yaşatır. Kısaca sahtelik abartıda kendini gösterir.
Yorum Yazın