Bir zamanlar bir çocuk konuşma çağını geçtiği halde hiç konuşmuyormuş. Annesi babası bu çocuk neden konuşmuyor diye telaşa düşmüş. Sonunda doktora götürmeye karar vermişler.
Doktor muayenesi için sıra beklerken sekreter tarafından çay ikram edilmiş. Çocuk çaya bakmış “Bunun şekeri yok.” demiş.
Anne baba şaşkınlık içinde “aha konuştu” diye sevinmişler.
Anne bu sevinç içinde çocuğa sormuş. “Bu zamana kadar neden hiç konuşmadın.” Çocuk cevap vermiş. “Bu zamana kadar her şey normaldi.”
**
Zaman zaman bana her gün her gün yazıyorsun. Bazı günler yazmasan, dinlensen diyen dostlarım oluyor. Keşke her şey normal olsa, ben de yazmasam. Eğer insan onurluca bir hayat sürmek istiyorsa zararlı, eksik, aksak bir şey gördüğünde onu dile getirebilmeli. Yoksa kötülüklerden yakınmaya hakkı olmaz ve kötülüklerin sessiz ortağı olur.
Yorum Yazın