İki karga sohbet ediyordu:
-Sonbahar geldiğinde kışa hazırlık için topladığım tohumları ve cevizleri toprağa gömerek saklıyorum. Ama saklarken bazı kargalar sonradan gelip çökmek için beni gözetliyorlar. Ben de onları şaşırtmak için tohumları ve cevizleri saklıyormuş gibi yapıyorum. Sonra onların görmediği başka yere saklıyorum. Ancak Sürekli gözetlenmeyle o kadar çok saklama yeri değiştiriyorum ki bu sefer bazı sakladığım yerleri ben de unutuyorum.
-Ama bence üzülme. Böylece tohumların saçılmasına ve birçok ağacın yetişmesine yardımcı oluyoruz. Bu da biz kargaların ormana ve insanlara bir kıyağı olsun.
-Ben de öyle düşünüyorum. Ama insanlar nankör, bu kıyağımızı hiçe sayıp üstüne üstlük bir de aptal karga hikayeleri anlatıyorlar.
-Aldırma birader, aptal karga hikayelerine ancak kargalar güler.
Yorum Yazın