Bilinen bir fıkradır.
Oruçla arası iyi olmayan Bektaşi, ayın görünmesiyle Ramazan’ın başlayacağını öğrenir ve ayı görmemek için kendi kendine söz verir. Evinin perdelerini sımsıkı kapatır. Geceleri mahalle kahvesine giderken de gayet tedbirli davranır. Gökyüzünde her gün büyüyen ayı görmemek için gözlerini yerden ayırmaz.
Bir gün akşama kadar yağmur yağmış, akşam vakti yağmur dinmiş, hava açılmış, sokağın çukur yerlerinde birikinti sular kalmış. Alıştığı üzere o akşam kahveye giden Bektaşi evine dönerken yere bakarak yürümüş. Fakat gözleri yerdeki su birikintisinin içinde ayın aksini görmüş. Su birikintisindeki aya seslenmiş:
-Bre mübarek başımı gökyüzüne kaldırmıyorum diye yere indin de gözüme mi gireceksin? Nereye girersen gir bu orucu tutmayacağım işte.
**
Fıkralar bir gerçeği vurgulamak için kurgulanmış komik anlatılardır. Burada anlatılmak istenen bir kişi görmemeğe duymamaya karar vermişse ona hiçbir gerçeği kabul ettiremezsiniz. Lao Tzu, “Görmek istemeyenden daha kör kimse yoktur.” Der. Mahatma Gandhi ise, “Bir insanı, ancak gerçekten uyuyorsa uyandırmak mümkündür. Ama, eğer uyumuyor, uyku taklidi yapıyorsa, dünyanın bütün gayretlerini sarf etseniz, nafiledir.” diyerek aynı gereceğe vurgu yapar.
Hepimizin yaşadığı ve gözümüzün önünde akan bir hayat var. Neler yaşandığına hep birlikte tanık oluyoruz. Bugünün gerçeklerini gözümüzle görüyoruz. Diğer yandan Sevr anlaşmasıyla paylaşılmış bir ülke ve buna karşı direnilmiş destansı bir mücadele var. Bu bizim yakın tarihimiz. Şu an yaşayan kişilerin çoğu dedelerinden bu kutlu ve zorlu zaferi dinlemiştir. Ama dogmatik düşünen, ideolojik fanatizmle bakan, gerçek karşısında bağnazlığından geri adım atmayan insanlara bunları anlatmak mümkün olmuyor. Gözlerini ve kulaklarını gerçeğe kapatanlar kişiler, acaba gerçeği ortadan kaldırabilir mi?
Yorum Yazın