Bir zamanlar Urfa’dan Ankara’ya yolcu taşıtan iki otobüs firması rekabete girerler. 90 lira olan taşıma fiyatı rakip firma 70 liraya düşürür. Bunu gören firma taşıma fiyatını 50 liraya düşürür. Derken rekabet durmaz. Bir firma bedava götürüyorum diyerek yolcudan hiç para talep etmez. Diğer firma altta kalır mı hem bedava taşımanın yanında yolculara ekmek arası helva ikramı da yaparlar. Derken bedava yolculuğa helva ekmek veren firma tüm yolcuları taşımaya başlar, diğer firma pes eder.
Bedava yolculuğa helva ekmek veren firmanın sahibi mutlu olur. Rekabette üstünlüğü ele geçirmiştir. Bir gün müşteri memnuniyetini öğrenmek için otobüsü takip eder. Muavinler tam helvayı dağıtırken otobüse biner. Helvayı henüz yeni almış yaşlı bir amcaya sorar:
-Amca nasıl, firmanın hizmetlerinden memnun musunuz?
Yaşlı amca içinde helva bulunan ekmeği açar, sonra:
-Şerefsizlerin koyduğu helvaya bak, helva koymamışlar koklatmışlar, der.
**
Fıkra nereden aklıma geldi. Her seçim döneminde vatandaşa bedava vaatleri peş peşe sıralanır. İşte geçmişten birkaç örnek:
Süleyman Demirel, 1991 seçimlerinde 'kim ne veriyorsa beş lira fazlasını vereceğim' demiş ve ekonomiyi 500 günde düzlüğe çıkarma vaadinde bulunmuştu.
**
Halka konser eşliğinde bedava döner, ekmek, ayran veren Cem Uzan 'Vallahi Mazot 1 lira olacak' demiş %7 oy almıştı.
**
Tansu Çiller herkese biri ev biri araba olmak üzere iki anahtar vaat etti. 'Her mahallede yüz trilyoner olacak' dedi.
**
“Herkese iş aş bu sefer Haydar Baş” sloganıyla yola çıkan Baş, “Mazot 80 kuruş olacak- Her ev hanımına iktidarın ilk ayından başlamak üzere her ay 500 TL maaş verilecek- Doğum yapan her anneye 15 bin YTL doğum ikramiyesi verilecek- Çocuklar için kişi başına 250 YTL çocuk maaşı verilecek,” vaadinde bulunmuştu.
Toplum olarak bu bedava vaatlerine o kadar düşkünüz ki siyasetçilerde bizi oradan avlıyorlar. “Oltaya gelmeyecek balık yoktur yeter ki ucuna sevdiği yemi koy” derler.
Eğer siyasi iktidar hikayemiz bedava üzerinden devam ederse aynı kısır döngü devam edecektir. Hikâyenin kahramanları değişecek ama hikâye değişmeyecektir.
Bu toplumun; insan zihnini aydınlatan, dünya çapında bilim adamı yetiştiren çağdaş bir eğitim talebi var mı? Siyasetçilerimiz bize böyle bir vaatte bulunuyorlar mı?
Bu toplumun temel hak ve özgürlükleri güvence altına alacak, herkesin huzur ve güven duyacağı adaletli bir yönetim ve yargı talebi var mı? Siyasetçilerimiz bize bu konuda bir vaatte bulunuyor mu?
Bu toplumun insanca yaşayacak bir hayat standardına ulaşması için iş imkânı talebi, yardım alarak değil, üreterek onurlu bir hayat sürdürme talebi var mı? Siyasilerimizin bedava imkân sağlamak yerine üreterek, hak ederek herkes için adil bir ekonomi vaadi bulunur mu?
Yoksa geçmişten beri aynı nakarat devam mı ediyor? Gel vatandaş gel, bedavaya gel.
Yorum Yazın