Generalin biri emekli olduktan sonra genç bir hanımla evlenmiş. Emeklilik hayatını tenha bir bölgede bulunan bir villa satın alarak orada geçirmeye karar vermiş. Villaya taşınmış, güvenliği için de bir güvenlik elemanı almış.
Her gece belli bir saatten sonra generalin yatak odasının ışıkları sönermiş. Güvenlik görevlisi bu rutinleri göre davranırmış.
Bir gün generalin yatak odasının ışıkları her zaman ki saatte sönmemiş. Zaman ilerledikçe güvenlik görevlisi merak ve endişe duymuş. Acaba içerde kötü bir durum mu var düşüncesiyle pencerenin köşesinden içeri bakmış.
Manzara şöyleymiş. Genç hanım yatakta uzanmış yatıyor, general odada çıplak bir şekilde dolaşıyormuş. General elindeki tabanca namlusunu haya bölgesine uzatmış ve şöyle diyormuş. “Emrediyorum ayağa kalk, yoksa kafana sıkarım.”
**
Fıkra biraz muzır gibi görünebilir. Burada esas olan bir gerçeğin çok çarpıcı bir şekilde ortaya konmasıdır. Mevlana da zaman zaman bir konuyu anlatmak için bu tür fıkralardan yararlanmıştır. Fıkranın işaret ettiği konuyu anlamayıp doğrudan muzır, müstehcen gibi sıfatlarla meseleyi başka tarafa çekebilecek kişiler için bu şerhi düşmek istedim.
Tıbbi bir konu askeri bir emirle çözülebilir mi? Ekolojik bir kirlenme siyasi bir emirle çözülebilir mi? Salgın hastalık dini bir dilekle çözülebilir mi? Siyasiler insanları kandırabilir ama doğa kanunlarını kandırabilir mi? Doğa, tıp, fizik kanunlarına karşı hile yapabilir misiniz? Doğa kanunlarına kurnazlık söker mi? Yaptığınız hile ve kurnazlıklara karşı doğa öyle bir felaketle karşılık verir ki bazen bunların telafisi olmaz.
Yorum Yazın