Köylünün biri hacca gider, hacdan döndükten sonra her mecliste hac anılarını anlatır. Hacının hicaz anılarından herkes bıkar, usanır. Ama bu durum hacının hiçbir zaman umurunda olmaz, varsa yoksa hac anıları. Hayatın sorunları ve buna ilişkin çözüm yollarının konuşulması gerekirken hiç bağlamı olmayan hicaz anılarını her fırsatta münasebetsiz şekilde anlatan hacı artık çekilmez hale gelir, yakın çevresinin canına bağrına tak eder.
Bir gün yine milletin bir sürü derdi var, burnundan solurken, bizim hacı hicaz anılarından başlayınca etrafındaki kalabalık dayanamaz hacıyı bayıltıncaya kadar döverler. Hacı bayılınca çevresindekiler korkup ayıltmaya çabalarlar. Hacı kendine gelince etrafına bakar, söze şöyle başlar, “Böyle bir olayı aynen Hicaz yolunda da yaşadım” der, devam eder.
**
Bozuk plak gibi aynı şeyleri tekrarlayan insanları haberlerde görüyoruz. Bizim bu durumu karikatürize eden iki atasözümüz var. “Tilkinin yüz masalı varmış doksan dokuzu tavuk üstüne” “Ayının kırk türküsü varmış, kırkı da ahlat üstüne” Her gün aynı masalları, aynı türküleri dinlemekten bıktık. Hayatın dinamik akışına uygun yeni sözler, güzel sözler, faydalı sözler duymak istiyoruz.
Yorum Yazın